Outono e castiñeiros

Coa chegada do outono os castiñeiros nas hortas ou nos soutos traen fartura; as castañas van estar moi unidas ás celebracións populares desta estación: os magostos, o Samaín, Defuntos,... Quen non lembra da súa nenez os colares de zonchos, as castañas cocidas acompañadas de mariquitas, as castañas asadas,... Unha época do ano chea de ritos e tradicións, seguramente milenarias, que en Galicia conservamos.

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Praia Pequena de Chanteiro

Imaxe
Reconectar coa natureza é preciso se queremos ser máis felices, porque na conexión co entorno natural atoparemos beneficios para o corpo e a mente. O ser humano necesita desa conexión que podemos atopar en moitos lugares e de moitos xeitos. Mirando no entorno máis próximo atoparemos miles de lugares nos que desconectar das rutinas. Un deses lugares marabillosos pode ser a praia Pequena de Chanteiro. Esta pequena cala, que con marea alta queda sen area, é un lugar máxico. Sentarse aquí un tempo, observar, sentir, emociónarse co entorno,...Calquera momento é bo, pola mañá cedo no entorno case deserto, ao solpor cando o sol pode ofrecernos ceos espectaculares, un día de temporal co mar rompendo nas rochas, ou nun serán solleiro de febreiro coma este. Escoitar o mar é un bálsamo para o espíritu. Próbao e disfruta!(Mirar o vídeo en pantalla completa e co son activado).
ler máis

O mar de Loiba

Imaxe
Nas tardes solleiras de outono, de cando en vez, facemos unha escapadiña ata a costa de Loiba para ollar o mar. Se a marea o permite, baixar ata a praia de Picón é unha necesidade. Desta volta, coa marea alta non foi posible e houbo que conformarse con contemplala dende arriba. O espectáculo desta costa namora. Este é outro deses moitos lugares da nosa terra que piden voltar. Paraísos do norte de Galicia !
ler máis

A Campa

Imaxe
A praia de Seselle ou da Campa , hai anos estaba ben separada da praia do Raso e da praia das Regueiras ; esta, á sua vez, tamén estaba ben separada da praia do Xuncal en Ares , aínda que con marea baixa pasábase dunha á outra a pé ou con carros que viñan buscar area a Seselle para a construcción. As rodeiras que estes carros marcaron nesas rochas así o atestiguan. As puntas de terra que penetraban no mar separando estas praias foron erosionándose ata case desaparecer. Na actualidade a enseada de Ares , practicamente é esa fermosa cuncha que vemos nas tomas aéreas. Calquera delas é unha boa elección. Paraísos!
ler máis

Praia de Chanteiro

Imaxe
A praia de Chanteiro , unha das xoias do concello de Ares , non precisa palabras para describir o que se sinte nela, as sensacións que percibimos cos nosos sentidos, esas vistas, ese aroma a océano, ese son do mar, a area ou as rochas baixo o noso corpo,... . Coas imaxes basta! Paraísos de Ares!
ler máis

Paseo pola praia

Imaxe
Un dos pequenos praceres diarios pode ser baixar á praia de Seselle pola mañá cedo. Camiñar a ritmo vivo deixando que o son e o cheiro do mar vaia despertando os sentidos é un luxo. Non importa a estación do ano, vaia frío ou calor, sexa un día solleiro ou nubrado,... O importante é deixar que o entorno nos envolva e gozar. Vivimos nun paraíso!
ler máis

Pola costa de Ares

Imaxe
Nun día de finais de inverno, cun ceo ameazante e algo de temporal no mar, tamén é un bo plan unha camiñata pola costa de Ares . Neste caso saímos dende O Petelo e seguimos a ruta marcada polo concello. Está moi ben sinalada e limpa. As vistas, non por coñecidas deixan de impactar. É unha verdadeira gozada, tanto con bo tempo coma con este ceo ameazante. Deixamos atrás as calas de Centeás e Estacas despois de facer pequenas paradas para contemplar o mar. Chegar á Barrosa implica novas paradiñas para disfrutala dende todos os ángulos. Hoxe a marea chea case non deixaba praia. Seguimos ruta ata o miradoiro Blue Star e dende aquí iniciamos o camiño de volta. Paseo corto, pero magnífico para cargar as pilas.
ler máis

O bosque fósil de Seselle

Imaxe
De cando en vez, cando hai mareas de temporal ou especialmente vivas, na praia de Seselle aparecen os restos dun bosque fósil , que foi un dos primeiros en descubrirse en Galicia, datado no Holoceno, periodo Subboreal. Nestes bosques, os restos de árbores petrificadas e fósiles de animais son testigos dun tempo no que a liña costeira estaba máis baixa cá actual. As datacións falan de entre 4000 e 7000 anos, cando o nivel do mar estaba entre 15 e 20m por debaixo do nivel de agora. O depósito de Seselle ten unha extensión aproximada de 400m de longo por 30 de ancho cun espesor variable. É un sedimento turboso no que hai numerosos macrorrestos vexetais: anacos de madeia de gran tamaño de troncos e pólas, algún tocón en posición de vida, etc. "O medio sedimentario e paleoecolóxico representado en Seselle correspondería a unha lagoa litoral de auga doce, que se ve inundada polo mar hai 4000 anos. Sería fosilizada posteriormente por un cordón de dunas" según Santos Fidalgo e ...
ler máis

Recunchos

Imaxe
No apaixoante percorrido polo norte de Galicia atopamos recunchos de enorme beleza, que ás veces quedan sen publicar gardados nas carpetas das viaxes, merecedores dunha entrada propia por tratarse de pequenas xoias. Ás veces son casas, restauradas ou non, outras simples ruinas nas que buscar detalles das construcións tradicionais. Pode ser unha vella figueira nunha horta abandoada ou unha egua co seu poldro á beira do camiño. Poden ser uns hórreos, uns muiños, unha aldeíña... En calquera recuncho da nosa terra atopamos tesouros!
ler máis

A escola de Seselle

Imaxe
En Galicia temos moi claro o importante papel que desempeñou a emigración no ámbito educativo e a contribución fundamental deste numeroso colectivo na creación da primeira rede escolar na nosa terra. No noso pequeno concello de Ares temos catro fermosos exemplos destas escolas : a Alianza Aresana de Instrucción fundada na Habana en 1904 e que inaugura a escola das Alianzas en Ares en 1908; a Agrupación Instructiva de Caamouco , fundada tamén na Habana no 1911 e que inaugura a escola da Tenencia no 1915; o Centro Instructivo, Recreativo e Social de Cervás na Habana e Estados Unidos que inaugura a súa escola no 1925 e por último, a Escola de Seselle , construida coa iniciativa privada dun único emigrante, Gaspar Vizoso Cartelle , e inaugurada no 1931. En Seselle ata o 1931, non houbo escola e a rapazada tiña que ir a Ares; posteriormente na casa dos Duráns, no Froés, deuse escola durante uns anos. A foto desa casa dos Duráns é posterior, da década dos 60, xa en moi mal estado....
ler máis

Praia do Raso

Imaxe
O Raso é outra das magníficas praias do concello de Ares . Fermoso e moi concurrido areal separado, na actualidade, da praia da Campa ou Seselle por unhas poucas rochas que co paso do tempo e a erosión van desaparecendo. Neste punto houbo unha fortificación costeira que xunto coas da punta de Ares e a de Redes eran as tres baterías construídas no 1757 para a defensa da enseada. Hoxe desaparecida a de Seselle ao ir comendo o mar a costa, podemos visitar a de Redes e a de Ares, cuberta de maleza, esmorece na punta da costa. Pola outra banda, a praia remata no illote do Mourón e con marea baixa chegar ata alí polas rochas, é toda unha experiencia. Estupenda opción para disfrutar dun día de praia, ou para correr, pasear, desconectar,... Paraísos!
ler máis